Eksplodujące kotki gra karciana - nasza recenzja

Niejasny urok wybuchających kotów

Eksplodujące Kotki - Exploding Kittens

Robot 1: Tak jak mówiłem, ekspertem nie jestem, ale jeśli ten odgłos ustanie, kot ci eksploduje.

Robot 2: [śmiech] No nie, niemożliwe, prawda?

Robot 3: Pobieżna analiza danych historycznych wskazuje, że ludzie mieli przed zagładą grę pod tytułem Eksplodujące Kotki. Więc, tak, możliwe.

Robot 1: To teraz umrzesz. Szkoda.

Robot 2: Że co!? Czemu ludzie w ogóle zadawali się z tymi morderczymi potworami?

Robot 1: Bratnie dusze?

Robot 3: A to też możliwe.

Miłość, Śmierć i Roboty, Netflix 2019, sezon 1, odc. 1

Wstęp

Prawie dziewięć milion dolarów zebranych na Kickstarterze, ponad dziesięć milionów sprzedanych egzemplarzy, dwadzieścia pięć wersji językowych, z tuzin różnych wydań alternatywnych i dodatków, gra mobilna… a ja nie bardzo wiem o co cały ten szał.

Eksplodujące Kotki są bardzo prostą, bardzo losową gra karcianą opatrzoną specyficznym poczuciem humoru i brzydkimi grafikami. To samo w sobie niekoniecznie ją skreśla, a vox populi, vox dei, ale czy Eksplodujące Kotki to dobra gra?

Mechanika

W swojej turze gracz zagrywa jedną z trzymanych w ręku kart (można też spasować), a następnie dobiera kartę z talii i jeśli na tej karcie jest eksplodujący kotek, to musi zagrać kartę „Rozbrojenie” albo odpada z gry. I to w zasadzie tyle. Jest tu wprawdzie garść dodatkowych mechanizmów, ale nie mają dramatycznego wpływu na wynik. Są efekty pozwalające uniknąć dobierania kart, zmusić innego gracza do wykonania dwóch tur, zabrać mu jedną kartę (wybraną przez niego lub losową) i podejrzeć trzy karty z wierzchu talii (instrukcja w dość niejasny sposób wyjaśnia, że potem można zagrać kolejną kartę).

Ponadto, po zagraniu rozbrojenia można kartę eksplodującego kotka włożyć w dowolne miejsce w talii, co może prowadzić do niezłej wojny nerwów, zwłaszcza jeśli jest więcej graczy i nie wiadomo komu podłożono świnię… znaczy kotka… eksplodującego. Pod warunkiem oczywiście, że ktoś na wszelki wypadek nie zagra przetasowania i nie zepsuje zabawy.

Trzeba tu zaznaczyć, że sposób działania niektórych kart w opisie przykładowej tury w instrukcji różni się od tego co napisano w niej w innych miejscach i na samych kartach, ale zasady z przykładu mają znacznie więcej sensu. Nie powiem, gra toczy się wartko i można jej nauczyć w pół minuty, ale wyrafinowane to to nie jest.

Wykonanie

Karty są standardowe, zapakowane w nieduże pudełko z kartonową wypraską (więc nie trzeba spinać kart żeby się nie rozsypały). Natomiast grafiki na kartach są szkaradne, a instrukcje mało czytelne. Dobrze, że nie są skomplikowane. Wątpliwej jakości jest też humor tychże ilustracji.

Jeżeli z żartów typowych dla biura, w którym od 10 lat pracują sami faceci, odfiltrować wszystko to co nie nadaje się dla dzieci, zostanie mniej więcej taki humor, jakim raczą nas Eksplodujące Kotki. Owszem, może bawić jego absurdalność, ale w ogólnym rozrachunku to jest dość słaby. Za to instrukcja jest zwięzła, kolorowa, w miarę przejrzysta (choć niejednoznaczna, mimo prosty zasad) i wydrukowana na dobrej jakości papierze.

Zakręcone Jednorożce

W podobny nurt, zapewne inspirowany sukcesem Eksplodujących Kotków, wpisują się Zakręcone Jednorożce, które opisywałem już wcześniej na blogu. Jest tu wiele cech wspólnych: też jest to gra karciana, w której występują urocze na ogół zwierzątka skrzyżowane z zakręconym poczuciem humoru oraz proste zasady wyłożone w przejrzystej, kolorowej instrukcji. Tyle że, moim zdaniem, Jednorożce wszystko to robią lepiej. Ilustracje są bez porównania lepsze, humor fajniejszy, a mechanika bardziej wyrafinowana, choć równie prosta do opanowania. Jedyną przewagą Kotków jest krótszy czas rozgrywki i ilość miejsca, które(go nie) zajmują na stole.

Informacje pudełkowe

Wiek: 7+ Niby gra jest bardzo prosta, ale jest też losowa w sposób, który prowadzi bardziej do frustracji, niż do wyrównania szans młodszych graczy. Sugerowałbym więc nieco starszych graczy. Do dziesięciolatków zdecydowanie trafia. Humor jest co prawda nieco przaśny, ale jest to taka wulgarność na poziomie przedszkola.

Czas gry: 15 minut Gra faktycznie toczy się bardzo wartko i nie powinna wydłużać się znacznie przy większej liczbie graczy. Jest to jedna z jej większych zalet.

Liczba graczy: 2-5 Górną liczbę graczy ogranicza liczba eksplodujących kotków w talii, których jest maksymalnie cztery. Czyli po dobraniu czwartego nie ma już możliwości eliminacji kolejnych graczy. Aczkolwiek można wtedy po prostu wtasować do talii odpowiednią ilość zagranych już wybuchowych kocurów i grać dalej, co dawałoby liczbę graczy w zasadzie bez górnego limitu.

Podsumowanie

Szczerze powiedziawszy, to nie rozumiem fenomenu tej gry. Owszem, Eksplodujące Kotki to gra szybka, przystępna i na swój sposób śmieszna, ale nie ma w niej w sumie nic nadzwyczajnego.

Mogę się zgodzić z użytkownikami serwisu Board Game Geek, którzy dali jej ocenę 6/10. To taki średniak - niezła gra, ale wszystkie jej zalety inne tytuły realizują lepiej: w kategorii „małe, szybkie gry karciane” taki List Miłosny jest grą znacznie inteligentniejszą, równie szybką, a przy tym jeszcze bardziej kompaktową; wspomniane już Zakręcone Jednorożce znacznie lepiej realizują podstawowe założenia prostej i śmiesznej gry o (wcale nie) uroczych zwierzątkach; a jeśli chodzi o szybkie, dynamiczne i humorystyczne karcianki imprezowe, to wolałbym zagrać w 5 Minute Dungeon.

Ja swoją kopię kupiłem za parę złotych z drugiej ręki i w sumie nie najgorzej się bawiłem, ale jak miałbym zapłacić pełną cenę, to możne te pieniądze wydać na gry karciane lepiej.

Zdjęcia z gry Eksplodujące Kotki 

WSZYSTKIE PRAWA ZASTRZEŻONE

Portal DziecioChatki.pl