Dzieciochatki.pl Blog 51. Stan: Master Set - budowanie i plądrowanie w świecie po Apokalipsie

51. Stan: Master Set - budowanie i plądrowanie w świecie po Apokalipsie

Dodano: 2021-03-24 godz. 08:17

51. Stan: Master Set - budowanie i plądrowanie w świecie po Apokalipsie

Wydawca: Portal Games; Autor: Ignacy Trzewiczek

Mówię ci stary, tylko plądrowanie ma sens. Bo zobacz, ty się spinasz, budujesz sobie ten kamieniołom, knajpę, szkołę czy sklep, a potem wjeżdża Borgo, cały na biało, a raczej na czerwono (od krwi), i robi ci z twojej knajpy, szkoły, czy sklepu jesień średniowiecza. Ludzi bierze w niewolę, zgarnia towary, a tobie zostają same ruiny. No co, że możesz te ruiny przebudować na coś nowego? Marna to pociecha jak ci magazyn cegieł zrównali z ziemią. To już lepiej umowę mieć z niezależnym dostawcą, ale to trzeba czekać zanim towar dostaniesz, a w tym czasie inni nie śpią. Nie, jak nie jesteś kupcem z Gildii to ci ciężko będzie się z kimś dogadać. Najlepiej najechać, zajechać, zgarnąć łupy i po sprawie. Masz szybki zysk, a jak dobrze pójdzie to i konkurentom zaszkodzisz. A jak nie masz kogo wysłać na szaber, to zawsze możesz nająć gangerów. Mówię ci stary, nie ma to jak plądrowanie…

Rodzinna rozrywka - 51. Stan: Master Set

Wprowadzenie

51. Stan: Master Set to nowe wcielenie kolekcjonerskiej gry karcianej wydanej przez Portal i osadzonej w świecie kultowej gry fabularnej Neuroshima. Od czasu wydania oryginału, 51. Stan wyewoluował z gry kolekcjonerskiej (ang. Collectible Card Game – CCG) w tzw. Living Card Game (LCG). Zacznijmy więc może od wyjaśnienia różnicy. Kolekcjonerskie gry karciane, których najsłynniejszym przedstawicielem jest Magic: the Gathering, sprzedawane są w postaci większych i mniejszych zestawów kart, z których gracz składa własną osobistą talię. Im więcej kart się kupi tym lepszą talię można złożyć, ale zestawy są losowe, więc złożenie dobrej (a w niektórych tytułach choćby grywalnej) talii może wymagać sporych wydatków. Natomiast w przypadku gier LCG kupujemy zestaw podstawowy, który jest całkowicie wystarczalny do rozgrywki. Do tego nabyć można dodatki, które zawierają dodatkowe karty, ale nie w losowych zestawach jak w grach CCG. Kupowanie dodatków wydłuża żywotność gry, ale nie jest koniecznym warunkiem udanej zabawy. Pudło z grą 51. Stan: Master Set zawiera od razu dwa takie dodatki, które można włączyć do talii kiedy znudzi nam się podstawowa wersja gry.

Mechanika gry 51. Stan: Master Set

W odróżnieniu od wielu innych gier CCG i LCG, 51. Stan ma jedną talię, z której dobierają karty wszyscy gracze. Karty przedstawiają różne lokacje w postapokaliptycznym świecie Neuroshimy i każda z nich może być wykorzystana na jeden z trzech sposobów. Po pierwsze, lokację można wybudować w swoim stanie, tym samym uzyskując dostęp do jej zdolności specjalnej. Jeżeli tą zdolnością jest produkowanie zasobów, to od razu dostajemy jeden z nich. Po drugie, można z lokacją podpisać umowę, dzięki czemu będziemy na początku każdej tury otrzymywać jedną jednostkę wskazanego zasobu. Wreszcie, karty można plądrować, co daje nam natychmiastową nagrodę w postaci kilku jednostek zasobów. Można też atakować lokacje wybudowane w stanie innego gracza, chociaż jest to trudniejsze niż plądrowanie kart z ręki. Za wykonanie każdego z działań płaci się żetonami kontaktu w trzech kolorach. Czasem jakaś zdolność pozwala na uzyskanie żetonów akcji bezpośrednio, ale zwykle zdobywa się je wymieniając na nie surowce. Tych jest kilka rodzajów: broń, którą wymienia się na czerwone żetony plądrowania; paliwo, które wymienia się na niebieskie żetony dyplomacji (to te potrzebne do zawierania umów); żelazo, które wymienia się na szare żetony budowy; budulec, który pozwala na przebudowywanie określonych lokacji lub ruin splądrowanych lokacji na nowe miejscówki; oraz amunicja, która zastępuje dowolny z powyższych surowców. Oprócz tego w grze są jeszcze robotnicy, których można m.in. wykorzystać do zdobywania surowców, oraz kilka rodzajów żetonów specjalnych. Posiadając w swoim stanie odpowiednie lokacje można wymieniać surowce i robotników na punkty zwycięstwa. Po zakończeniu tury, w której ktoś zdobędzie 25 tych punktów, podlicza się punkty zwycięstwa i ten kto ma ich najwięcej wygrywa. Kluczowe do wygranej jest budowanie tzw. silniczków, czyli zestawów kart, które poprzez zdobywanie i przekształcanie zasobów dają nam ostatecznie punkty zwycięstwa.

Wykonanie

Karty 51. Stan: Master Set są jakie są, normalne, ale z klimatycznymi ilustracjami przedstawiającymi świat po zagładzie (przynajmniej jedna jest wzięta wprost z jednego z dodatków do Neuroshimy) i czytelnymi symbolami. Bardzo dobrze prezentują się plansze frakcji (tych jest cztery, z różnymi zdolnościami): na grubym kartonie, ze świetną grafiką, dwustronne (jedna strona przedstawia postać męską, druga kobiecą). Surowce podstawowe reprezentują drewniane znaczniki w różnych kształtach i kolorach, które również wyglądają bardzo dobrze. Natomiast żetony kontaktu są dość pospolite (za to duże i czytelne). Szkoda, że amunicję też reprezentują żetony, a nie ładniejsze znaczniki. Pozostałe żetony są rzadko używane i całkowicie adekwatne. Jedyne elementy, które wzbudzają poważne zastrzeżenia to żetony frakcji na torze punktów zwycięstwa, które są małe, niewyraźne i byle jakie. Drewniane znaczniki frakcji, które można sobie dokupić, powinny były znaleźć się w pudełku z grą.

Dodatki do gry 51. Stan: Master Set

W pudełku z grą znajdują się za to dwa dodatki: Nowa Era i Zima. Kolejne można dokupić i jest ich spory wybór, a wydawca wciąż tworzy nowe. Dodatki z samymi kartami, jak te dołączone do Master Set, wydają się jednak niewiele wnosić do gry. Owszem, nowe karty i nowe zależności mogą urozmaicić rozgrywkę, ale nie zmieniają jej w fundamentalny sposób. Nie wnoszą też wiele fabularnie: dodatek Zima nie ma nawet zimowych obrazków. Ciekawsze są dodatki takie jak Zgliszcza, które wprowadzają nowe mechanizmy, ale na początek najlepiej zainwestować 10 złotych w kafelki granicy czy dodatkowe plansze frakcji.

Osadnicy: Narodziny Imperium

Zanim pojawił się Master Set, oryginalny 51. Stan zainspirował grę Osadnicy: Narodziny Imperium (osadzoną w zupełnie innych realiach) i to właśnie ta gra stała się podstawą dla nowego wcielenie 51. Stanu. Mechanicznie gry są bardzo podobne, ale różnią się w szczegółach. W osadnikach gra trwa dokładnie pięć tur, co pozwala na inne planowanie działań. Frakcje w 51. Stanie mają swoje zdolności, które nieznacznie wpływają na styl gry, podczas gdy w Osadnikach mają osobne talie kart frakcyjnych. Lokacje z tych kart można wybudować lub zawrzeć z nimi umowę, podczas gdy zwykłe karty mogą zostać wybudowane lub splądrowane. W 51. Stanie każda karta daje wszystkie trzy opcje, przy czym kosz każdej z akcji zależy do dystansu do danej lokacji (w Osadnikach koszt zawierania umów i plądrowania jest stały). W sumie jednak tylko czas rozgrywki i talie frakcyjne znacząco odróżniają mechanicznie te dwie gry. Jeżeli więc szukasz alternatywy do 51. Stan: Master Set w innych klimatach, to Osadnicy: Narodziny Imperium są tą alternatywą.

Informacje pudełkowe

Wiek: 14+ to chyba przesada. Grałem z ośmiolatkiem i z niewielką pomocą rodziców dawał sobie radę. Myślę, że dziesięciolatek mógłby grać samodzielnie. Gra fabularna Neuroshima jest zdecydowanie przeznaczona dla dorosłych graczy, ale 51. Stan nie oddaje tego aspektu jej charakteru. Fabuła jest tu pretekstowa, a ilustracje nie zawierają drastycznych elementów.

Czas rozgrywki: 60-90 minut to też chyba lekka przesada. Kiedy już gracze oswoją się z regułami to gra idzie dość sprawnie i raczej bez problemu można wyrobić się w godzinę. Aczkolwiek większa liczba graczy przekłada się na dłuższy czas rozgrywki.

Liczba graczy: 1-4. Master Set zawiera tylko 4 plansze frakcji, ale mechanicznie nic nie ogranicza liczby graczy, więc po dokupieniu dodatkowych plansz można grać w szóstkę. Natomiast gra w pojedynkę nie jest naturalnym elementem mechaniki. Jest do tego specjalny tryb, w którym rolę przeciwnika pełni algorytm zastępujący drugiego gracza.

Podsumowanie - opinia

W sumie 51. Stan: Master Set to bardzo dobry tytuł. Pierwsze dwie rozgrywki trzeba poświęcić na ogarnięcie zasad, ale potem gra idzie płynnie. Potrzeba przekształcania surowców w żetony kontaktu początkowo wydaje się być zbędną komplikacją, ale ponieważ każdą akcję można wykonać tylko raz w turze, a surowce i żetony nie przechodzą na kolejne tury, to ten aspekt mechaniki wymusza uważne planowanie ruchów i nadaje grze głębi. Cztery podstawowe frakcje nie różnią się drastycznie, ale ich zdolności specjalne są na tyle odmienne żeby wymusić nieco inny styl gry i wnieść trochę urozmaicenia do rozgrywki. Żywotność gry wydłuża też mnogość dodatków, co jest o tyle ważne, że karty z talii podstawowej już po pierwszych rozgrywkach wydają się nieco powtarzalne. Tym bardziej dobrze, że Master Set zawiera dwa z nich. Na pochwałę zasługuje też wykonanie gry – większość komponentów wygląda bardzo dobrze, a ilustracje są estetyczne i klimatyczne. Jeżeli czegoś można się przyczepić, to warstwy fabularnej. Wprawdzie grafiki na kartach dobrze oddają estetykę świata po apokalipsie, to sama mechanika nijak się ma do tych realiów. Jak pokazuje przykład Osadników, na tych samych założeniach można by oprzeć grę w dowolnych realiach, w tym takich, które lepiej by do nich pasowały. Niemniej jednak, bawiłem się przy grze bardzo dobrze i mogę spokojnie polecić tą wyprawę do świata Neuroshimy. Tylko nie zapomnijcie o plądrowaniu!