Wspinaczka skałkowa z dziećmi - jak zacząć?

Wspinaczka skałkowa z dziećmi - dla początkujących

Dzieci od najmłodszych lat wspinają się: na meble, na drabinki na placu zabaw, na drzewa. W dużych miastach coraz większą popularnością cieszą się ścianki wspinaczkowe i parki linowe, gdzie świetnie bawią się nie tylko najmłodsi, ale także nastolatki i dorośli. Jeśli byliście już z dzieciakami na sztucznej ściance i chcecie pójść o krok dalej albo po prostu ciekawi Was wspinanie i nie wiecie, jak zacząć - ten tekst jest dla Was.

Wspinaczka skałkowa - jak zacząć?

 Wspinacz w Sokolikach niedaleko Jeleniej Góry

 

Zalety wspinaczki skałkowej

Wspinaczka skałkowa jest dla osób, które lubią przebywać na łonie przyrody: w lesie lub na łące. To właśnie w takich miejscach znajdują się rejony wspinaczkowe. Wybierając się w skałki, przy okazji możecie odwiedzić przepiękne zakątki Polski i świata.

Jednocześnie wspinanie zapewnia sporą dawkę ruchu i solidny trening dla mięśni. Podczas pokonywania kolejnych metrów skały pracują zarówno ręce, jak i nogi, brzuch i mięśnie grzbietu. Z pewnością zakwasy po dniu spędzonym w skałkach pozwolą Wam odkryć mięśnie, o istnieniu których nie mieliście pojęcia. Regularny trening wspinaczkowy sprzyja utrzymaniu dobrej formy fizycznej, dostarczając przy tym sporo frajdy.

Pojawia się element przygody, pokonywanie własnych lęków i słabości, a w końcu radość zdobywcy po przejściu drogi wspinaczkowej. Równie ważne, jak gibkie i silne ciało, okazują się: wiara w siebie, cierpliwość i znalezienie sposobu na pokonanie trudności. Koncentracja na przejściu drogi wspinaczkowej, a nawet na konkretnym ruchu, pozwala odciąć się od codziennych problemów.

♦  ♦  ♦  ♦  ♦

Czytasz artykuł w portalu Dzieciochatki.pl - Miejsca Przyjazne Dzieciom

NOCLEGI POLECANE PRZEZ RODZICÓW: 
>>KLIKNIJ TU<<

♦  ♦  ♦  ♦  ♦

Mówi się, że wspinaczka jest sportem indywidualnym, ale w większości przypadków zespół wspinaczkowy składa się z dwóch osób: wspinacza i asekuranta. Ważna jest efektywna komunikacja między tymi osobami i wzajemne zaufanie, stąd wspinanie to również dobra szkoła umiejętności społecznych. Asekurując partnera, człowiek mierzy się z odpowiedzialnością za zdrowie i życie drugiej osoby, co także jest pewnym wyzwaniem.

Przygotowanie do wspinaczki

 Asekuracja wspinacza to odpowiedzialne zadanie

Przebywając w skałkach czy trenując na ściance wspinaczkowej, z pewnością szybko zyskacie grono nowych znajomych. Miłośnicy wspinaczki tworzą specyficzną społeczność skupioną wokół swojej pasji, a także związanych z nią aktywności, jak biwakowanie w lesie, podróże i poszukiwanie kontaktu z przyrodą. Smaczku dodaje specyficzny slang, jakim się posługują, z pewnością z czasem go poznacie. Wspinacze to osoby w różnym wieku, od dzieciaków po emerytów.

Wspólnie przeżywane emocje związane ze zdobywaniem kolejnych skalnych ścian, pokonywaniem trudności, radością zwycięzcy i smutkiem po nieudanej próbie zacierają różnice. Jeśli cała Wasza rodzina "wsiąknie" we wspinanie, macie szansę na wiele wspólnych przygód. Co ważne, w tym samym rejonie skalnym obok siebie mogą znajdować się drogi wspinaczkowe o różnym poziomie trudności, więc osoby początkujące mogą aktywnie spędzić dzień wspólnie z tymi bardziej zaawansowanymi.

Wspinaczka skałkowa dla początkujących w Polsce

Wiosenny dzień w Dolinie Będkowskiej - Jura Krakowsko-Częstochowska

 

Rodzaje wspinaczki skałkowej


Wspinaczka sportowa z liną

Swoją przygodę ze wspinaniem w skałkach najlepiej zacząć od wspinaczki sportowej z liną. Wspinacze sportowi korzystają z dróg ubezpieczonych, tzn. zaopatrzonych w zamontowane na stałe punkty asekuracyjne (ringi i spity) oraz stanowiska zjazdowe. Wspinaczka sportowa jest stosunkowo bezpieczna (przy prawidłowym użytkowaniu sprzętu do asekuracji), a jednocześnie daje możliwość wspięcia się naprawdę wysoko. Trzeba przyznać, że na początku to właśnie wysokość i ekspozycja robią największe wrażenie i dlatego wspinaczka sportowa z liną wydaje się najbardziej atrakcyjną, a jednocześnie bezpieczną opcją (według mnie ryzyko jest podobne, jak w przypadku jazdy na rowerze).

Sportowa wspinaczka w górach

 Wspinacz sportowy

 

Wspinaczka tradowa z liną

Kolejnym stopniem wtajemniczenia jest wspinaczka tradowa z liną. Tu wspinacze nie korzystają z ringów i spitów, w zamian osadzając w szczelinach skalnych własne punkty do asekuracji (kości, friendy etc.). Ten rodzaj wspinania wymaga większej wiedzy, a także siły i wytrzymałości. Wszystkie operacje związane z montowaniem własnych punktów asekuracyjnych wymagają czasu, co więcej trzeba taszczyć ze sobą dodatkowy sprzęt, który waży niemało.

Jednocześnie takie wspinanie jest bardziej ryzykowne, ponieważ własnoręcznie osadzona "kość" to mniej pewny punkt asekuracyjny niż zamontowany na stałe ring. W zamian wspinacz zyskuje swobodę - może się wspinać, gdzie tylko chce, nie oglądając się na to, czy dana skała jest zaopatrzona w ringi. Wspinaczka tradowa otwiera nowe możliwości, jak pokonywanie wielkich ścian skalnych w Tatrach, Alpach i innych górach na całym świecie.


Bouldering

Podobną swobodę w mikroskali zapewnia bouldering. Ta forma wspinania opiera się na wyszukiwaniu trudnych, choć krótkich dróg wspinaczkowych, zwanych tutaj "problemami" lub "baldami". Wspinacz wdrapuje się na niewielkie głazy (zazwyczaj 2-4 metrowe), a zamiast liny używa do asekuracji specjalnego materaca, zwanego crash-padem. Krótko mówiąc, w razie niepowodzenia po prostu spada na materac.

Czasami przydaje się kilka crash-padów ułożonych obok siebie lub uczynny kolega, który już podczas wspinania będzie odpowiednio przesuwał materac. Aby wydłużyć sobie pokonywane trudności, miłośnicy boulderingu często rozpoczynają wspinaczkę z pozycji siedzącej. Sztuczne ścianki do boulderingu w uproszczonej formie często można spotkać na placach zabaw, gdzie rolę crash-pada pełni zazwyczaj miękki piasek.

Zalety wspinaczki skałkowej dla dzieci i całej rodziny

 Bouldering to sprawdzian siły wspinacza nisko nad ziemią

Bouldering jest ceniony za swoją prostotę, skupienie się na ruchu wspinaczkowym i brak konieczności "użerania się" z operacjami linowymi (które zabierają sporo czasu). Zazwyczaj nie jest on jednak popularny wśród początkujących wspinaczy, ponieważ nie oferuje frajdy wdrapania się na kilkanaście czy kilkadziesiąt metrów wysokości i spoglądania na otoczenie z góry.

 

Jak zacząć wspinanie z dziećmi?

Swoją przygodę ze wspinaczką możecie rozpocząć na różne sposoby. W większych miastach istnieją sztuczne ścianki wspinaczkowe. Tam możecie spróbować boulderingu lub wspinania z górną asekuracją (tzw. wspinanie "na wędkę", gdzie lina jest już podwieszona wzdłuż drogi wspinaczkowej) oraz z dolną asekuracją.

Chcąc asekurować siebie nawzajem i dzieciaki, musicie przejść podstawowy kurs, który zazwyczaj można wykupić już na miejscu. Na niektórych ściankach wspinaczkowych są również automaty do asekuracji, które wyręczają człowieka w odpowiedzialnej roli zapewnienia bezpieczeństwa wspinaczowi (koniecznie zapytajcie obsługi, jak taki automat obsłużyć). Na ściankach pracują instruktorzy, z którymi możecie umówić się na indywidualne zajęcia lub cały kurs obejmujący wspinanie i/lub operacje linowe. specjalne zajęcia wspinaczkowe są prowadzone również dla dzieci.

Jeśli chcecie od razu spróbować wspinać się w skałkach, możecie wykupić dzień szkolenia z instruktorem lub cały kurs wspinaczkowy w wybranym rejonie. Polecam skorzystanie z usług profesjonalistów również osobom, które mają już za sobą doświadczenia ze ścianki wspinaczkowej. W skałkach wszystko wygląda trochę inaczej. Tu nie ma lin ("wędek") wiszących w oczekiwaniu na początkującego wspinacza. Ktoś musi najpierw tę linę zawiesić i musi wiedzieć, jak zrobić to w bezpieczny sposób.

Wspinaczka skałkowa w Polsce z dziećmi

 Odpoczywający wspinacz i blokująca linę asekurantka

Aby wspinać się samodzielnie, nie trzeba zdawać żadnego egzaminu, jednak od Waszych umiejętności będzie zależało zdrowie i życie, dlatego warto zdobyć rzetelną wiedzę i umiejętności. Instruktor będzie też Waszym przewodnikiem po rejonie wspinaczkowym, wybierze najlepsze miejsca do nauki.

Instruktorów możecie szukać np. na stronie Polskiego Związku Alpinizmu:  http://pza.org.pl/szkolenie/kadra

Jeśli spróbowaliście już wspinania i Wam się podoba, koniecznie nauczcie się asekurować, budować stanowiska zjazdowe i wieszać "wędki". Zyskacie niezależność na przyszłe wyjazdy w skałki. Rodzicom kilkulatków szczerze polecam zdobywanie wiedzy wspinaczkowej najpierw bez towarzystwa pociech (lub jasny podział: mama się uczy, tata zajmuje się dziećmi, a później na odwrót). Warto się skupić i nauczyć się wszystkiego porządnie. Rejony wspinaczkowe to miejsca, gdzie naprawdę trzeba mieć oko na dzieci (o czym poniżej), więc biegające w pobliżu dzieciaki mogą rozpraszać.

Podejmując pierwsze próby wspinaczki, zadbajcie o psychikę swoją i dzieci. Warto najpierw wejść z górną asekuracją na wysokość 2-3 metrów i wtedy zawisnąć ("usiąść") w uprzęży (jeśli nie zrobi tego instruktor, sami podpowiedzcie to dzieciakom). Dzięki temu od razu można przekonać się, że sprzęt naprawdę działa i nic Wam się nie stanie. Pierwsze drogi wspinaczkowe warto wybrać nieco niższe (do 10 metrów) i dopiero później spróbować dłuższych dróg (np. 30 metrów). Początkowy strach przed ekspozycją i upadkiem w przepaść jest naturalny.

 

Zasady bezpieczeństwa w skałkach

Wspinaczka skałkowa uznawana jest za sport ekstremalny. Jednocześnie, dzięki nowoczesnemu sprzętowi, w przypadku wspinaczki sportowej zazwyczaj jedynymi obrażeniami są siniaki i zadrapania (tak, będziecie mieć ich sporo). Trzeba jednak pamiętać, że jest względnie bezpiecznie do momentu, kiedy ktoś popełni błąd. Pomyłki podczas operacji linowych bywają niewybaczalne i bardzo niebezpieczne - mogą kosztować życie. To dlatego tak ważne jest prawidłowe szkolenie przeprowadzone przez kompetentną osobę. Równie kluczowe jest skupienie podczas operacji dokonywanych na stanowisku zjazdowym czy podczas asekuracji wspinacza.

Zarówno wspinając się, jak i przebywając w skałkach, należy dbać o bezpieczeństwo swoje i innych. Warto jeszcze w domu omówić z dziećmi zasady panujące w skałkach oraz przypomnieć je tuż przed wyruszeniem na wspinaczkę.

  1. Nie przebywamy pod osobą wspinającą się, która może przypadkiem oderwać od skały kamień i zrzucić go na dół. Z konieczności pod wspinaczem przebywa jedynie asekurant - najlepiej w kasku wspinaczkowym chroniącym głowę.
  2. Nie przeszkadzamy asekurantowi, nie zagadujemy go, nie nakłaniamy do patrzenia w inną stronę niż na wspinacza. Nie podchodzimy do asekuranta, zapewniając mu przestrzeń i swobodę ruchu (czasami musi on szybko zrobić dwa kroki w przód lub w tył).
  3.  Jeśli wspinamy się i wykruszymy kawałek skały, krzyczymy "kamień!", aby przebywający na dole asekurant mógł uchylić się przed “pociskiem”.
  4. Przebywając na skałce (podczas wspinania, po ukończeniu drogi wspinaczkowej, na tarasie widokowym dostępnym dla turystów) nie zrzucamy na dół żadnych przedmiotów (jak patyki, kamyki etc.), aby nie zranić ludzi przebywających pod nami. Kiedy planowo zrzucamy na dół linę, ostrzegamy najpierw "uwaga, lina!" i sprawdzamy, czy osoby pod nami usłyszały.
  5. Przed rozpoczęciem wspinania dokładnie sprawdzamy sprzęt, przekładamy całą długość liny w rękach, sprawdzamy węzły na obu końcach liny, sposób wpięcia przyrządów asekuracyjnych, cały sprzęt wspinaczkowy swój i partnera (asekurant sprawdza siebie i wspinacza, wspinacz sprawdza siebie i asekuranta, dodatkowo dorośli sprawdzają dzieci).
  6.  Nie wchodzimy w stromy teren bez asekuracji. Zaczynając się wspinać z asekuracją, prosimy najpierw asekuranta o zgodę.
Bezpieczna wspinaczka skałkowa

Wspinanie na wędkę - Dolina Bolechowicka

Powyżej znajdziecie bardzo podstawowe zasady bezpieczeństwa i dobre nawyki. Szczegółowe informacje dotyczące prawidłowej asekuracji i wspinania powinniście uzyskać od instruktora podczas indywidualnego szkolenia. Jeśli szkolenie odbywają Wasze dzieci, na koniec zapytajcie instruktora, czy dziecko na tyle dobrze radzi sobie ze sprzętem, aby samodzielnie asekurować i czy jest na tyle ciężkie i silne, aby asekurować Was. Możecie również dopytać o specjalne przyrządy do asekuracji, które w razie potrzeby automatycznie blokują linę, niwelując ewentualny błąd asekuranta.

Podczas szkolenia z instruktorem zapytajcie o techniki, które pozwolą przerzucić na Was większość odpowiedzialności za operacje linowe, oszczędzając tej odpowiedzialności Waszym dzieciom (chodzi mi tu zwłaszcza o operacje na stanowisku zjazdowym).

Przy okazji bezpieczeństwa poruszę temat ubezpieczenia i pomocy w razie wypadku. Wspinaczka skałkowa, jako sport ekstremalny, zazwyczaj jest wyłączona ze standardowego ubezpieczenia Następstw Nieszczęśliwych Wypadków (NNW), dlatego mogą pojawić się problemy z ewentualnym odszkodowaniem. Chcąc mieć gwarancję odszkodowania, musicie wykupić specjalne ubezpieczenie.

Jednocześnie w razie wypadku w rejonie wspinaczkowym w Polsce możecie bezpłatnie skorzystać z pomocy Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego (GOPR). Ratownicy górscy działają zarówno w polskiej części Sudetów i Karpat, jak i na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Po polskiej stronie Tatr taką samą rolę pełni Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (TOPR). W razie potrzeby dzwońcie pod numery alarmowe: 112 lub 601-100-300.

 

Jak się ubrać na wspinanie w skałkach?

Postawcie na wygodny strój, zapewniający swobodę ruchów. Najlepiej założyć rzeczy, których nie szkoda ubrudzić, a nawet podrzeć. Podczas wspinania używa się nie tylko dłoni i stóp, często kluczem do sukcesu jest odpowiednie zaklinowanie ręki lub nogi w szczelinie, a nawet oparcie się plecami o skałę. Postawcie na wygodne spodnie z dość mocnego materiału, umożliwiające komfortowe klinowanie kolan w rysach i załamaniach skalnych. Jeśli jesteście w stanie wygodnie ukucnąć, a także w pozycji stojącej postawić jedną stopę na blacie stołu - możecie zabrać spodnie w skałki. Ważne, aby miały ściągacze na dole nogawek lub chociaż zapewniały możliwość lekkiego podwinięcia nogawki.

Niektórzy wspinacze (głównie dziewczyny) chętnie noszą legginsy i jest to bardzo wygodne rozwiązanie, jednak musicie się liczyć z większym ryzykiem zrobienia dziury na kolanie ze względu na cienki materiał. Na górę radzę założyć wygodną koszulkę bez rękawków lub z krótkim rękawkiem i na to rozpinaną bluzę lub dwie. W chłodne dni przyda się puchówka i kurtka przeciwwiatrowa z kapturem (te już mogą być porządne, nie zniszczycie ich). Wprawdzie podczas wspinania organizm wytwarza dużo ciepła, jednak podczas asekurowania partnera lub po prostu oczekiwania na swoją kolej musicie mieć możliwość założenia kolejnych warstw ubrań.

Wybierając się w skałki, unikajcie czarnych lub bardzo ciemnych ubrań, załóżcie pełne buty i długie spodnie. Dzięki temu zminimalizujecie ryzyko powrotu do domu z "pasażerem na gapę" w postaci kleszcza, który może być źródłem zakażenia poważnymi chorobami, jak borelioza czy odkleszczowe zapalenie opon mózgowych.

Kluczowe w ubiorze wspinacza są buty. Na pierwszy raz wystarczy Wam obuwie sportowe lub tzw. "podejściówki".

Jak zacząć wspinaczkę skałkową?

Na pierwszy wyjazd w skałki wystarczą Wam zwykłe trampki

Docelowo najlepiej mieć specjalne buty wspinaczkowe (które niesiecie w plecaku i zakładacie już przed samą wspinaczką). Takie buty mają cienką, miękką podeszwę, która zapewnia dobre tarcie, co ma zapobiegać poślizgnięciu się na skale. Kształt buta ma ułatwić precyzyjne stawianie stóp na skale i maksymalne wykorzystanie siły nóg we wspinaniu. Osoby dorosłe kupują lekko za ciasne buty wspinaczkowe, zmuszające do lekkiego ugięcia palców.

Nie kupujcie jednak obuwia sprawiającego ból tuż po założeniu. To prosta droga do problemów z wrastającymi paznokciami, a nawet deformacji stóp. Osoby początkujące wspinają się po drogach wspinaczkowych z dość dużymi stopniami, radzę zatem na początek kupić tylko minimalnie ciasne buty wspinaczkowe (albo nawet takie "na styk" - co jest moim zdaniem jedyną słuszną opcją dla dzieci). Najlepiej jest buty przymierzyć, zrobić w nich kilka kroków po płaskim podłożu, a następnie stanąć na krawędzi schodka lub na stopniu wspinaczkowym w sklepie. Jeśli z czasem zapragniecie ciaśniejszych butów, kupicie takie jako swoje drugie buty wspinaczkowe.

Bardziej zaawansowani wspinacze często mają po kilka par butów: wygodniejsze "kapcie" na proste drogi i ciasne "buty szturmowe" na trudne drogi o małych stopniach. Intensywnie użytkowane buty dość szybko się zużywają i trzeba kupić następne lub… wymienić podeszwę (o taką usługę pytajcie na ściankach wspinaczkowych).

Dość specyficznym, ale powszechnym zwyczajem jest zakładanie butów wspinaczkowych na bose stopy. Wynika to z faktu, że do ciasnych butów trudno wcisnąć stopy w skarpetkach. Dodatkowo but na bosej stopie lepiej leży i łatwiej precyzyjnie stawiać stopy na maleńkich stopniach skalnych. Z czasem wspinanie się w skarpetkach zaczęło uchodzić w niektórych kręgach za "obciachowe" - w każdej społeczności znajdzie się jakaś fanaberia. W szczycie "sezonu kleszczowego" oraz w zimne dni zdarzało mi się jednak zakładać buty wspinaczkowe na cienkie bawełniane skarpetki. Znajomi trochę się śmiali, ale w końcu się przyzwyczaili.

 

Ekwipunek wspinaczkowy

Decydując się na kurs wspinaczkowy czy dzień w skałkach z instruktorem, upewnijcie się, jakiego rodzaju sprzęt musicie zapewnić sobie sami. Przeważnie instruktorzy zapewniają wszystko oprócz butów wspinaczkowych, jednak warto dopytać choćby o odpowiedni rozmiar uprzęży dla dzieci. Tak czy inaczej, z czasem na pewno zechcecie skompletować własny sprzęt, na niezależne wypady w skałki.

Każdy samodzielny wspinacz powinien mieć własną uprząż, dopasowaną rozmiarem do budowy ciała. Dorośli i starsze dzieci używają uprzęży biodrowych, natomiast dla najmłodszych przewidziane są tzw. pełne uprzęże (biodrowo-piersiowe), dostosowane do drobnej budowy małego dziecka. Kwestią bezpieczeństwa jest także posiadanie kasku wspinaczkowego (dla dzieci dostępne są również hybrydowe modele wspinaczkowo-rowerowe).

Wspinaczka z dziećmi w Górach Stołowych

Wspinaczka w rejonie piaskowcowym - Góry Stołowe

To, że wspinacze nie zawsze używają kasków, jest kwestią indywidualnego wyboru i odpowiedzialności. Z pewnością trzeba zwrócić uwagę, że w mało popularnych rejonach wspinaczkowych oraz w przypadku specyficznych rodzajów skały (piaskowiec) kask wspinaczkowy powinna założyć osoba asekurująca, narażona na uderzenie zrzuconym przez wspinacza kamieniem. W bardzo popularnych rejonach skalnych o litej budowie (np. granitowe Sokoliki) prawdopodobieństwo spotkania luźnego kamienia na drodze wspinaczkowej jest raczej niewielkie.

Oto lista sprzętu do asekuracji dla samodzielnego, dwuosobowego zespołu wspinaczy sportowych, potrzebnego do wspinania w polskich skałkach:

  • lina wspinaczkowa (polecam długość 70 m, a dla początkujących grubość ok. 10 mm),
  • 3-4 karabinki zakręcane typu hms,
  • przyrząd asekuracyjno - zjazdowy (a najlepiej 2 sztuki, po jednej na osobę),
  • 10-15 ekspresów (zakres od "opcji minimum" do niemal pełnego komfortu),
  • 2 pętle z repsznura lub taśmy - do autoasekuracji,
  • 2 blokery do zjazdów z cienkiego repsznura.

Jeśli powyższe nazwy niewiele Wam mówią, nie martwcie się - z całym sprzętem zapoznacie się podczas szkolenia wspinaczkowego. Polecam kupowanie sprzętu nowego (lub od naprawdę dobrych przyjaciół) i atestowanego przez Union Internationale des Associations d'Alpinisme (UIAA).

 

Polecane rejony wspinaczkowe w Polsce

Południowa część naszego kraju oferuje sporo pięknych rejonów skalnych, gdzie znajdziecie ubezpieczone drogi wspinaczkowe. Warto zaplanować dłuższy wyjazd ze wspinaniem co drugi dzień, a w pozostałe dni zwiedzić okolicę.

Na początek proponuję 3 kierunki:

1. Jura Krakowsko-Częstochowska. Ogromny region, oferujący wspinanie w wapieniu. Pagórkowaty teren, dużo zieleni i białe skały tworzą sielankowy krajobraz. Na popularnych drogach wspinaczkowych skała jest wyślizgana, dlatego warto szukać nowych, niedawno ubezpieczonych dróg. Podczas dłuższego wyjazdu możecie przy okazji odwiedzić ruiny zamków na Szlaku Orlich Gniazd czy zwiedzić Kraków. Okolice Jury są świetne także na wycieczki rowerowe.

2. Rudawy Janowickie i najpopularniejsza ich część, czyli Sokoliki. Tu znajdziecie granitowe turnie otoczone mieszanym lasem. Skała jest bardziej chropowata, może mniej przyjemna dla dłoni, ale za to nie jest śliska. Ze szczytu niektórych skał zobaczycie pobliskie Karkonosze, które możecie odwiedzić przy okazji.

Niezapomniane widoki

 Wspinacz w Sokolikach

3. Ziemia Kłodzka, słynąca z pięknych piaskowców. Początkującym nie polecam Szczelińca Wielkiego (chyba, że turystycznie), jednak warto odwiedzić choćby Szczytnik (góra położona pomiędzy Dusznikami - Zdrój a Polanicą - Zdrój), gdzie znajdziecie dobrze ubezpieczone drogi wspinaczkowe dla początkujących, jak i bardziej ambitne cele dla zaawansowanych wspinaczy. Wokół nie brakuje popularnych rejonów do boulderingu, jak Bor, Kamienna Góra czy Batorówek. Po wspinaniu możecie odwiedzić lokalne uzdrowiska (Polanica-Zdrój, Duszniki-Zdrój, Kudowa-Zdrój), a pomiędzy dni wspinaczkowe wpleść piesze wycieczki po Górach Orlickich, Bystrzyckich i Stołowych, albo wybrać się na spływ kajakowy w okolicach miejscowości Bardo.

Jak znaleźć odpowiednią dla siebie drogę wspinaczkową? Możecie kupić (lub pożyczyć od znajomych) przewodnik po danym rejonie, albo skorzystać ze specjalnych skałoplanów (inaczej "topo") dostępnych w Internecie, na przykład tutaj:  http://topo.portalgorski.pl/

Topo zawiera rysunki skalnych ścian wraz z nazwą skały oraz nazwą i wyceną (stopniem trudności) drogi wspinaczkowej. Dla początkujących polecane są drogi wycenione na IV lub V. W niektórych rejonach wspinaczkowych znajdziecie topo na tablicach informacyjnych umieszczonych nieopodal skał. Nie bójcie się również pytać spotkanych na miejscu wspinaczy, którą drogę polecają dla osoby początkującej czy dla dziecka.

Uczymy się z dziećmi wspinaczki skałkowej w Polsce

Zjazd na podwójnej linie - Sokoliki

 

***

Mam nadzieję, że powyższy tekst pomógł Wam "oswoić" temat wspinaczki skałkowej i uwierzyć, że jest to sport dostępny dla szerokiego grona osób. Próbujcie, cieszcie się nowymi doświadczeniami i zdobywajcie skalne ściany. A wszystko z dbałością o bezpieczeństwo swoje i dzieci.

Autorka tekstu i zdjęć: Joanna Dyrka

 

Przeczytałeś artykuł w portalu Dzieciochatki.pl - Miejsca Przyjazne Dzieciom

POLECANE NOCLEGI PRZYJAZNE DZIECIOM: 
>>KLIKNIJ TU<<



Więcej ciekawych artykułów o podróżowaniu z dziećmi po Polsce tutaj:

WAKACJE Z DZIEĆMI

 
CIEKAWE MIEJSCA NA WYPRAWY Z DZIEĆMI

 NIEZBĘDNIK PODRÓŻUJĄCEGO Z DZIECKIEM

Jeśli podoba Ci się nasz artykuł lub masz do niego uwagi, zostaw komentarz poniżej.

 

 

 

 

Chronione przez Copyscape


WSZYSTKIE PRAWA ZASTRZEŻONE

Portal DziecioChatki.pl


Podziel się ze znajomymi
Wyszukiwarka noclegów przyjaznych dzieciom
Gdzie chcesz spędzić wakacje z dzieckiem?
Sprawdziliśmy dla Was
Ostatnio dodane miejsca przyjazne dzieciom
Dodaj komentarz
Administratorem Państwa danych osobowych zebranych w trakcie korespondencji z wykorzystaniem formularza kontaktowego jest CREONET Hanna Wróbel z siedzibą w Ostrowie Wielkopolskim, przy ul. Wysockiej 1, 63-400, e-mail: dzieciochatki@op.pl. Dane osobowe mogą być przetwarzane w celach: realizacji czynności przed zawarciem umowy lub realizacji umowy, przedstawienia oferty handlowej, odpowiedzi na Państwa pytania – w zależności od treści Państwa wiadomości. Podstawą przetwarzania danych osobowych jest artykuł 6 ust. 1 lit. b Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 roku w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych (RODO), tj. realizacja umowy lub podjęcie czynności przed zawarciem umowy, artykuł 6 ust. 1 lit. a RODO, tj. Państwa zgoda, artykuł 6 ust. 1 lit. f, tj. prawnie uzasadniony interes administratora – chęć odpowiedzi na Państwa pytania i wątpliwości. Dane osobowe będą przetwarzane przez okres niezbędny do realizacji celu przetwarzania, tj. do zawarcia umowy, przedstawienia oferty handlowej, udzielenia odpowiedzi na Państwa pytania lub wątpliwości i mogą być przechowywane do upływu okresu realizacji umowy i przedawnienia roszczeń z umowy. Osoba, której dane osobowe są przetwarzane ma prawo dostępu do danych, ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania oraz prawo do przenoszenia danych osobowych, z zastrzeżeniem, że prawo do przenoszenia danych osobowych dotyczy wyłącznie danych przetwarzanych w sposób wyłącznie zautomatyzowany. Osoba, której dane osobowe są przetwarzane na podstawie zgody, ma prawo do jej odwołania w każdym czasie, bez uszczerbku dla przetwarzania danych osobowych przed odwołaniem zgody. Osoba, której dane osobowe są przetwarzane ma prawo wniesienia skargi do właściwego organu nadzorczego. Podanie danych osobowych jest dobrowolne, jednak brak ich podania spowoduje niemożność realizacji umowy, podjęcia czynności przed zawarciem umowy, przedstawienia oferty handlowej, odpowiedzi na pytania lub wątpliwości.
Polecane artykuły
Wakacje z dziećmi