Zombie Kidz - Szkoła Pod Naporem Zombie

Wydawnictwo: FoxGames; autor: Annick Lobet

Ten tytuł nie jest bynajmniej aluzją do stanu polskiego szkolnictwa. Tytułowe zombie są głównym antagonistą pierwszej w Polsce gry typu legacy skierowanej do dzieci. Gry zarazem prostej i innowacyjnej, która zapewni wam i waszym dzieciom zabawę na wiele wieczorów, bo im dłużej gracie, tym staje się ciekawsza i (moim zdaniem) trudniejsza.

O nie! szkołę opanowali przemienieni w zombie nauczyciele (i woźny!), a jedynymi, którzy mogą stawić im czoła, jest czwórka uczniów i uczennic uzbrojonych w pistolet na wodę, kuszę, rower itp. oraz własną pomysłowość. Muszą zamknąć wszystkie wejścia do szkoły zanim liczba zombie stanie się przytłaczająca. Sukces mogą osiągnąć tylko dzięki współpracy.

Dla tych którzy nie wiedzą: gry typu legacy to gry, które zmieniają się (zwykle nieodwracalnie) w toku kolejnych rozgrywek. Często zawierają zamknięte koperty z nowymi elementami albo naklejki na już istniejące elementy (co na stałe zmienia ich działanie), czasem wymagają usuwania kart z gry, a zawsze wprowadzają z czasem nowe reguły. Celem jest zwiększenie tzw. regrywalności – z każdą kolejną partią gra wygląda inaczej, chociaż złośliwi mówią, że chodzi tak naprawdę o uniemożliwienie odsprzedania ogranej gry. W przypadku gry dla dzieci koncepcja legacy wydaje się mieć jedną wielką zaletę: gra może mieć proste założenia i komplikować się wraz z kolejnymi rozgrywkami, dzięki czemu jest przystępna, ale nie znudzi się zbyt szybko młodym graczom, a szczególnie ich rodzicom.

Trzeba przyznać, ze Zombie Kidz dość dobrze wykorzystuje ten mechanizm. Zacznijmy od tego, że mimo wprowadzania nowych reguł nie uniemożliwia gry na zasadach podstawowych, co może być atrakcyjne dla młodszych dzieci, bo gra z elementami zaawansowanymi staje się wyraźnie trudniejsza. Sam rozwój gry odbywa się poprzez zbieranie punktów (w postaci naklejek) za rozgrywanie kolejnych partii oraz realizowanie celów dodatkowych, w większości polegających na wygrywaniu w określonych okolicznościach. W miarę jak przybywa naklejek w instrukcji, otwieramy kolejne koperty z nowymi regułami i zdolnościami specjalnymi dla zombie i postaci graczy.

Podstawowe reguły są banalnie proste: w każdej turze gracz rzuca kostką żeby wprowadzić nowego zombie do określonego rzutem kostką pomieszczenia na planszy, a następnie przesuwa swoją postać o jedno pole. Bohaterowie mogą przegonić jednego lub dwa zombie z pomieszczenia, do którego wchodzą, ale nie mogą wejść do pomieszczenia z trzema zombie. Kiedy dwóch graczy spotka się przy jednej z bram, mogą ją zamknąć. Kiedy zamkną cztery, wygrywają. Jeżeli gracz musi wprowadzić zombie do gry, ale wszystkie są już na planszy, gracze przegrywają. I tyle, cała mechanika mieści się w jednym akapicie. Z doświadczenia wiem, że siedmio-ośmio-latki mogą spokojnie grać w to same, bez pomocy rodziców.

Dodatkowe zasady z kopert nie są szczególnie skomplikowane – w większości dodają specjalne zdolności poszczególnym bohaterom i zombiakom różnych typów (tych jest cztery: nauczycielka, wuefistka, dyrektor i woźny). Podnoszą za to wyraźnie stopień trudności gry, która na zasadach podstawowych jest raczej łatwa. Natomiast z kilkoma zombie i bohaterami ze zdolnościami to chyba jeszcze nie udało nam się wygrać. Jeżeli jednak dla was gra jest za prosta, to niektóre z wyzwań także wprowadzają dodatkowe utrudniania. Za wygrywanie z wyzwaniami są dodatkowe naklejki, więc jak dla kogoś gra jest za prosta, to może szybciej dostać dodatkowe komplikacje.

Pudełko jest super kolorowe, zgrabne i solidne. W środku ma plastikową wypraskę, w której można poukładać elementy. Figurki postaci i żetony zombie są na porządnym grubym kartonie, chociaż karty ze zdolnościami postaci i zombiaków mogłyby być solidniejsze. Grafika jest sympatyczna raczej niż straszna, wszystko jest bardzo kolorowe, postacie nieco groteskowo przerysowane. Instrukcja dobrze trzyma klimat szkolnego zeszytu czy pamiętnika. Naklejki są porządne, nic się nie odrywa, klej trzyma. Ogólnie za wykonanie duży plus.

Liczba graczy: 2-4 To się zgadza. Można grać samemu kierując dwoma postaciami. Maksymalną liczbę graczy bardziej niż mechanika (która w zasadzie nieźle się skaluje) ogranicza liczba postaci. Tych jest cztery i (spoiler alert) w kopertach nie ma dodatkowych. (Spoiler: OK, później dochodzą dodatkowe znaczniki postaci i na upartego można by grać nimi jako dodatkowymi bohaterami bez zdolności specjalnych).

Wiek: 7+ Jak najbardziej. Siedmiolatki spokojnie mogą w to grać same, przynajmniej na zasadach podstawowych. Młodsze dziecko może bez problemu grać w towarzystwie rodziców czy starszego rodzeństwa. Z uwzględnieniem dodatkowych zasad z kopert i/lub wyzwań gra stanowi też wyzwanie godne starszych graczy. Więc jeśli chodzi o wiek uczestników, to jest bardzo wszechstronna. Nie będziecie się nudzić grając z dzieckiem, zwłaszcza że pojedyncza rozgrywka krótko trwa. Skoro już o tym mówimy…

Czas rozgrywki: 15 minut Pojedynczą partię faktycznie można ukończyć w 15 minut. Grę się też szybko rozkłada. Można więc spokojnie zagrać na Wigilii między karpiem a deserem. Liczcie się tylko z tym, że (szczególnie na początku) na jednej rozgrywce raczej na pewno się nie skończy. Gra wywołuje silny syndrom jeszcze jednej partii. Trudno jednak uznać to za wadę.

W tym miejscu należałoby wspomnieć o grze Straszny Dwór tego samego wydawnictwa, która oferuje dokładnie tą samą mechanikę co podstawowa wersja Zombie Kidz, ale w innych klimatach (nawiedzony dwór z duchami) i nieco większym pudełku. W momencie kiedy na rynku dostępne jest Zombie Kidz: Ewolucja nie sposób polecić z czystym sumieniem Strasznego Dworu. Gra z zombie w tytule jest zdecydowanie ciekawszą propozycją. Za dodatkowe 20 zł oferuje nieporównanie więcej atrakcji niż starsza gra o duchach. Nawet jeżeli wolicie dla swojego dziecka prostszą grę, to możecie nie otwierać kopert z dodatkowymi zasadami póki latorośl nie podrośnie albo po prostu grać na zasadach podstawowych. Jeżeli więc upatrzyliście sobie Straszny Dwór na prezent dla dziecka, to kupcie mu Zombie Kidz.

Podsumowując, gra jest bardzo udana. Jest ładna, kolorowa, szybka i przystępna na tyle, żeby dzieci same mogły grać. Jednocześnie dobrze zrealizowany aspekt legacy sprawia, że gra nie nudzi się zbyt szybko i jest atrakcyjna także dla starszych graczy. Jest on też dodatkową motywacją do gry, co się przydaje jeżeli dzieci nie bardzo chcą grać same, a rodzice chcieliby odpocząć. Jednocześnie nie uniemożliwia on grania na zasadach podstawowych, jeżeli te zaawansowane są dla dziecka za trudne. Z przyjemnością wystawiam grze ocenę 5+.

Niestety rada pedagogiczna nie może tej oceny potwierdzić, bo cała zmieniła się w zombie.

Idę pomóc dzieciom się z nimi uporać....

Zdjęcia z gry Zombie Kidz:

Autor tekstu: Marcin Pędich

Autorka zdjęć: Agnieszka Dzięcioł-Pędich

Więcej opinii o grach planszowych dla dzieci znajdziecie na naszym blogu.

WróbelkiBLOG 

 WSZYSTKIE PRAWA ZASTRZEŻONE
Portal DziecioChatki.pl