Dzieciochatki.pl Blog Talisman: Legendarne Opowieści - gra planszowa

Talisman: Legendarne Opowieści - gra planszowa

Dodano: 2021-02-03 godz. 15:23

To nie jest Magia i Miecz - Talisman: Legendarne Opowieści

Wydawca: Galakta, Pegasus Spiele; Autorzy: Michael Palm i Lukas Zach

Setki lat temu legendarni kowale wykuli Koronę Władzy, magiczny artefakt o niewyobrażalnej mocy, dający władzę nad krainą Talizmanu. Wiele wieków później potężny czarodziej zamknął Koronę Władzy za Portalem Mocy aby uniemożliwić złym siłom zdobycie przedmiotu. Tylko posiadając jeden z legendarnych Talizmanów można dotrzeć do Korony Władzy, jednak przez lata pięć Talizmanów zaginęło. Jako dzielni bohaterowie musicie teraz połączyć siły aby stawić czoła złu i odzyskać Talizmany zanim Korona Władzy wpadnie w niewłaściwe ręce.

To nie jest Talisman, który pamiętasz z dzieciństwa

Pamiętacie Magię i Miecz oraz Magiczny Miecz - polskie wydanie i polską podróbkę gry Talisman - legendarne gry z lat 90-tych, na których wychowało się całe pokolenie miłośników planszówek? Ta gra nie ma z nimi nic wspólnego. No dobra, trochę ma, bo osadzona jest w tym samym uniwersum co oryginalny Talisman. Legendarne Opowieści są jednak zupełnie inną grą. Jest to nowa kooperacyjna gra autorstwa Michaela Palma i Lukasa Zacha, dla 1 do 6 osób, stanowiąca jedną z wielu nowości wprowadzonych na rynek po przejęciu marki przez nowego wydawcę. Legendarne Opowieści to kooperacyjna gra planszowa, w której będziecie współpracować, mądrze korzystać ze swoich zdolności i wzajemnie wspierać się, aby zdobyć pięć legendarnych talizmanów w złożonej z pięciu scenariuszach kampanii. W oryginalnej Magii i Mieczu, wygrywa ten z bohaterów, który nałoży koronę władzy, podporządkuje sobie całą krainę. W tej grze gracze muszą wspólnie uniemożliwić złym siłom zdobycie przedmiotu i wygrywają oraz przegrywają razem.

Mechanika

Poza aspektem kooperacyjnym Legendarne Opowieści wyróżnia przede wszystkim mechanika oparta na żetonach. Podczas spotkania z przeciwnikiem gracz wyciąga z woreczka trzy żetony, licząc na to, że znajdą się na nich te same symbole, które są na żetonach przeciwników. Znajdują się wśród nich także takie, które pozwalają dobrać dodatkowy żeton z woreczka swojego lub innego gracza, ale także takie, które zmuszają graczy do przesunięcia naprzód licznika czasu. Kiedy czas się skończy, wszyscy przegrywają. Za pokonanie przeciwnika bohater dostaje nagrodę w postaci losowego żetonu z puli nagród, który dodaje do swojego woreczka. Żetony te są lepsze od podstawowych - mają więcej symboli, w tym takie umożliwiające zatrzymanie lub nawet cofnięcie licznika czasu. Dzięki nim możliwe staje się też zdobywanie większej liczby symboli w jednym dobraniu, a tym samym pokonywanie mocniejszych wrogów i wielu przeciwników naraz. Wszystko to działa bardzo sprawnie i choć bywa frustrująco losowe, to zawarto w grze mechanizmy, które mają tą losowość ograniczać. Najciekawszym z nich jest możliwość dobrania żetonu z puli innego gracza, co pozawala zrekompensować indywidualne słabości poszczególnych postaci: jeżeli inny gracz ma więcej żetonów z symbolem, którego potrzebujesz, możesz sięgnąć do jego woreczka. Postacie mogą też korzystać ze swoich zdolności aby modyfikować wyniki dobrań. Poza tym wszystko wygląda dość standardowo: obszar gry układa się z heksagonalnych żetonów zgodnie ze wskazaniami scenariusza, a o zasięgu ruchu w turze decyduje rzut kostką. Postacie nie mają punktów życia, ryzyko związane jest z postępem czasu, co samo w sobie stanowi dobre (choć nie nadzwyczajnie innowacyjne) rozwiązanie w grze dla dzieci, bo dzięki temu gracze mają wspólną pulę "zasobu" decydującego o przegranej.

Wykonanie

Talisman: Legendarne Opowieści jest solidnie wykonaną grą: żetony akcji i planszy, przywieszki do woreczków (pełniące rolę kart postaci) i kartonowe figurki wykonano z grubej solidnej tektury i opatrzono estetycznymi ilustracjami (w większości zaczerpniętymi z Magii i Miecza). Gorzej prezentują się karty scenariuszy, które są wydrukowane po prostu na grubszym papierze i mają niekiedy ilustracje niezbyt pasujące do stylu całości (przyjazny alchemik z pierwszego scenariusza zdecydowanie nie budzi zaufania). Do gry dołączono oczywiście solidne woreczki na żetony (w moim egzemplarzu było ich o 1 więcej niż trzeba). Legendarne Opowieści zapakowano w standardowe kwadratowe pudło, w którym przygotowano specjalne przegródki na zdobywane w kolejnych scenariuszach talizmany, przez które niestety opakowanie z trudem mieści wszystkie komponenty po ich złożeniu i posortowaniu. Można by też za wadę uznać brak plastikowych figurek, aczkolwiek moje doświadczenie wskazuje, że dzieci preferują takie kolorowe kartonowe figurki, więc może nie jest to tylko kwestia oszczędności producenta, ale świadoma decyzja.

Łyżka dziegciu

Jeżeli coś można grze zarzucić, to ograniczoną regrywalność: jest w niej pięć scenariuszy, po których ukończeniu nie bardzo jest co robić. W grze zawarto mechanizm wymuszający wielokrotne przechodzenie tego samego scenariusza: teoretycznie odnalezienie każdego talizmanu samo w sobie stanowi tylko jeden krok w kierunku kolejnego scenariusza - trzeba jeszcze uzyskać odpowiednio dużo "gwiazdek", co wymaga przejścia przynajmniej niektórych scenariuszy na wyższym poziomie trudności (czyli w krótszym czasie). Mechanizm ten wydaje się być dodany na siłę żeby sztucznie wydłużyć czas rozgrywki. Można powiedzieć, że odzyskanie wszystkich pięciu talizmanów zajmuje zarazem za dużo i za mało czasu. Przejście całej kampanii na najwyższym poziomie trudności faktycznie stanowi iście heroiczną przygodę, ale sukces jest zależny bardziej od szczęścia niż od umiejętności graczy, więc w ostatecznym rozrachunku "maksowanie gry" będzie raczej frustrujące nie motywujące. Przydałoby się więcej scenariuszy albo jakiś tryb gry swobodnej, ale takowego nie przewidziano, co zresztą byłoby o tyle trudne, że każdy scenariusz wykorzystuje dedykowany zestaw żetonów wrogów.

Z drugiej strony, graliśmy pierwszy scenariusz już z pięć razy i mojemu dziecku się nadal nie znudził.

Który Talisman?

Jak Talisman: Legendarne Opowieści porównuje się do starej dobrej Magii i Miecza? Zacznijmy od tego, że jest to zupełnie inna gra, więc trudno je porównywać. Legendarne Opowieści wyróżnia kooperacyjny charakter, prostsza mechanika i krótszy czas rozgrywki. Oryginalny Talisman jest w sumie większą i poważniejszą grą, na której korzyść przemawia przede wszystkim znacznie większa regrywalność i dodatki, których na razie Legendarne Opowieści nie mają. Powiedziałbym, że dla nastolatków lepszy jest Talisman, Legendarne Opowieści zaś sprawdzą się lepiej z młodszymi dziećmi. Wydaje mi się, że Magia i Miecz to gra na lata, do której można wracać i rozbudowywać ją o dodatki, a Legendarne Opowieści to tytuł, w który będziecie grali przez następne kilka miesięcy (zależnie od częstotliwości), ale potem nie bardzo będzie sens do niej wracać.

Informacje pudełkowe

Wiek: 8+ Spokojnie można grać z młodszym dzieckiem. Gra jest kooperacyjna i dość losowa, więc nie ma ryzyka, że młodszy gracz sobie nie poradzi, aczkolwiek nie zagra bez pomocy starszych graczy, bo gra wymaga czytania i zrozumienia reguł scenariusza. Ośmiolatki za to mogą spokojnie grać w nią same. Uwaga, niektóre sklepy mylnie kategoryzują ją jako grę 14+ (być może ze względu na skojarzenie z Magią i Mieczem), co jest oczywistą bzdurą. Czternastolatek będzie w to grać co najwyżej z młodszym rodzeństwem.

Czas rozgrywki: 20-40 minut to w sumie trafny szacunek. Pierwsze scenariusze można bez trudu ukończyć w 20 minut. Rozkładanie gry zajmuje dość dużo czasu w porównaniu do całej rozgrywki, ale to wciąż zaledwie kilka minut na scenariusz, jeśli ma się w elementach względny porządek.

Liczba graczy: 1-6 Mechanicznie nic nie ogranicza liczby graczy, ale w pudełku jest tylko sześć postaci (chyba że ktoś ma promocyjnego druida i ósmy woreczek). Ciężko mi jednak wyobrazić sobie kto miałby w nią grać sam. Dla najmłodszych potencjalnych graczy przeszkodę może stanowić konieczność czytania i podążania za wskazaniami scenariusza i w ogóle mało które dziecko ma taki temperament żeby nad grą siedzieć samemu. Z kolei dla starszych graczy Legendarne Opowieści nie są chyba aż tak ciekawe ani wymagające żeby dobrze się bawili w rozgrywce solowej. Gra niewątpliwie zyskuje przy większej liczbie graczy dzięki mechanice dobierania żetonów z cudzych woreczków, aczkolwiek mam wątpliwości czy przy sześciu osobach wszyscy uczestnicy będą mieli co robić.

Podsumowanie

Talisman: Legendarne Opowieści to znakomita gra do grania z dziećmi, zwłaszcza młodszymi - jest kooperacyjna, łatwa do opanowania i akurat na tyle losowa żeby starsi gracze nie dominowali. Same opowieści w scenariuszach powinny się dzieciom spodobać. Jest to więc świetny sposób na spędzenie godzinki na wspólnej zabawie z latoroślą. Natomiast dla starszych graczy będzie nie dość wciągająca i za krótka, żeby uzasadniać dość znaczny wydatek na jej zakup.

Zdjęcia z gry Talisman: Legendarne Opowieści